Standardy ochrony małoletnich w placówce medycznej Samodzielny Gminny Zakład Opieki Zdrowotnej w Jaworzu.
Postanowienia ogólne
1. Standardy ochrony małoletnich obowiązują w placówce Samodzielnego Gminnego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Jaworzu ul. Lecznicza 272 43-384 Jaworze. Standardy zostały opracowane w związku z obowiązkami prawnymi nałożonymi ustawą z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich, z aktualizacją z dnia 15.02.2024.
2. Obowiązek przestrzegania standardów spoczywa na każdym członku personelu oraz kierownictwu podmiotu leczniczego.
3. Dla potrzeb przeciwdziałania krzywdzeniu małoletnich, personel i kierownictwo podejmuje działania określone standardami również w sytuacji zaobserwowania lub pozyskania informacji o krzywdzeniu małoletniego przez dorosłe osoby trzecie lub przez innych małoletnich.
4. Za wdrożenie, monitorowanie przestrzegania, ocenę realizacji standardów oraz inne zadania określone w standardach odpowiedzialny jest Kierownik podmiotu leczniczego.
5. Pracodawca będzie prowadził weryfikację kandydatów do pracy z dziećmi w myśl nowych przepisów. Osoba ubiegająca się o pracę z małoletnimi, zobowiązana zostanie do przedstawienia informacji z krajowego rejestru karnego. Kandydat na pracownika narodowości innej niż polska, będzie musiał dostarczyć pracodawcy informację z rejestru karnego ze swojego państwa, uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej, związanej z kontaktami z dziećmi. Kandydat do pracy zostanie również zobowiązany do złożenia oświadczenia o państwie lub państwach, w których mieszał w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Polska i państwo jego obywatelstwa, oraz przedłożyć informację z rejestrów karnych tych państw. Wszystkie informacje zostaną dołączane do akt pracownika.
6. Każdy członek personelu ma obowiązek zapoznania się ze standardami. Potwierdzeniem zapoznania się ze standardami przez pracownika jest złożenie przez niego podpisu, poświadczającego, że zapoznał się, rozumie i będzie przestrzegał wszystkich procedur.
7. Kierownik podmiotu leczniczego nie rzadziej niż co dwa lata dokonuje przeglądu standardów w celu ich dostosowania do aktualnych potrzeb oraz zgodności z obowiązującymi przepisami prawa. Członkowie personelu, małoletni lub ich przedstawiciele ustawowi mogą przekazywać swoje uwagi do standaród wo kierownika placówki.Kierownik może sprawdzać zanjomość standardów wśród personelu oraz organizować szkolenia z ich zakresu.
Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnimi a personelem
• Podstawową zasadą czynności podejmowanych przez personel Samodzielnego Gminnego Zakaładu Opieki Zdrowotnej w Jaworzu , w kontaktach z małoletnimi jest działanie na rzecz ich dobra !
• Personel traktuje małoletnich:
– z szacunkiem, okazują zrozumienie dla ich trudności, problemów i potrzeb
– dbają o przestrzeganie ich praw pacjenta
– respektują ich prawo do opieki ze strony przedstawicieli ustawowych bądź opiekunów faktycznych
– tłumaczą im podejmowane działania
– dają możliwość wyrażania przez dziecko swojego zdania oraz zapewniają mu prawo do bycia wysłuchanym
• personel zobowiązany jest do zachowania szczególnej ostrożności i taktu w kontaktach z małoletnim, który doznał znęcania fizycznego, psychicznego lub wykorzystania seksualnego
• na badanie małoletniego pacjenta należy uzyskać zgodę osoby uprawnionej według przepisów prawa polskiego, z zastrzeżeniem sytuacji nagłych
• badanie małoletniego przeprowadza się w obecności jego przedstawiciela ustawowego, opiekuna faktycznego. Badanie małoletniego może łączyć się z koniecznością rozebrania pacjenta, oglądania, dotykania wyłącznie w sytuacjach mających uzasadnienie medyczne
• badając okolice intymne należy zachować szczególny takt i umiar, tłumacząc potrzebę wykonania takich badań i ich przebieg
• podczas badania małoletniego pacjenta należy zapewnić mu intymność adekwatną do jego wieku, potrzeb i oczekiwań.
Katalog zachowań zabronionych
• Zabrania się stosowania jakiejkolwiek formy lub postaci przemocy wobec małoletnich (zarówno przemocy fizycznej, jak i werbalnej), polegającej w szczególności na stosowaniu kontaktu fizycznego o charakterze agresywnym, krytyki lub obraźliwego bądź dyskryminującego zachowania.
• Zabrania się dotykania małoletnich w sposób, który mógłby zostać nieprawidłowo zinterpretowany lub który wykracza poza uzasadnioną potrzebę medyczną.
• Zabrania się prezentowania małoletnim niedozwolonych treści
• Zabrania się wyśmiewania małoletnich, poniżania ich lub etykietowania.
• Kontakt fizyczny z małoletnim nigdy nie może być niejawny bądź ukrywany, ani wynikać z relacji władzy lub autorytetu.
• Personel nie może kontaktować się bezpośrednio z małoletnim z pominięciem jego przedstawiciela ustawowego.
• Personel nie może nawiązywać kontaktów z małoletnim w innej niż przewidziana udzielaniem świadczeń zdrowotnych formie.
Procedury
I. Procedura postępowania w sytuacji pacjenta małoletniego zaniedbanego
1. Pracownik dokonuje obserwacji pacjenta, a następnie przeprowadza z nim rozmowę celem ustalenia jego sytuacji (w szczególności, czy domownicy zajmują się nim, czy rozmawia z nimi o swoich problemach, czy spożywa w domu posiłki i jak często, czy domownicy spożywają w domu alkohol i jak często, jak się do pacjenta zwracają, czy pomagają mu w codziennych czynnościach, jak się do niego odnoszą).
Po rozmowie z pacjentem oraz biorąc pod uwagę własne obserwacje, pracownik w porozumieniu z kierownikiem placówki podejmuje działania, których celem jest pomoc pacjentowi,a ze swoich ustaleń sporządza notatkę.
Pracownik kontaktuje się z rodzicami/opiekunem prawnym (o ile dotyczy) pacjenta celem umówienia spotkania w placówce. W spotkaniu tym biorą udział: pracownik podejmujący ww. czynności, rodzice/opiekunowie prawni (o ile dotyczy) pacjenta oraz kierownik placówki. Podczas spotkania podjęta zostaje próba wyjaśnienia sytuacji i ustalenia przyczyny zaniedbania pacjenta. Jeżeli przyczyną zaniedbania pacjenta jest zła sytuacja finansowa rodziny, wówczas uczestnicy spotkania ustalają zasady postępowania z pacjentem i sposoby udzielenia pomocy zarówno jemu, jak i jego rodzinie. Podejmuje się decyzję o ewentualnym złożeniu wniosku do ośrodka pomocy społecznej.
Gdy okaże się, że przyczyną zaniedbania pacjenta jest demoralizacja (alkoholizm, narkomania w rodzinie, przemoc), wówczas kierownik placówki informuje służące ku temu organy o potrzebie wdrożenia procedury „Niebieskiej karty”- Zespół Interdyscyplinarny przy GOPS Jaworze.
II. Procedura udzielania pomocy dzieciom dotkniętym przemocą domową
Za udzielanie pomocy dzieciom dotkniętym przemocą domową odpowiedzialne są wszystkie osoby pracujące w podmiocie
Proces
1. Identyfikacja dziecka dotkniętego przemocą domową
Pracownicy powinni być wyczuleni na sygnały świadczące o tym, że dziecko może być dotknięte przemocą domową. Do takich sygnałów należą między innymi:
Nagłe zmiany w zachowaniu dziecka, takie jak wycofanie się, agresja, autoagresja, zaburzenia snu lub jedzenia.
Opowieści dziecka o zdarzeniach, które mogą świadczyć o przemocy, takich jak pobicia, bicie, poniżanie, wyzywanie.
Cielesne oznaki przemocy, takie jak siniaki, zadrapania, rany.
Jeśli pracownik zauważy u dziecka któryś z tych sygnałów, powinien porozmawiać z dzieckiem w sposób delikatny i wspierający, zapytać dziecko, czy wszystko jest w porządku i czy może mu pomóc.
2. Wykorzystanie procedury
Jeśli pracownik podejrzewa, że dziecko jest dotknięte przemocą domową, powinien powiadomić Kierownika. Kierownik powinien powiadomić o zaistniałej sytuacji odpowiednie służby, takie jak policja, prokuratura lub sąd rodzinny, GOPS.
3. Udzielenie dziecku pomocy i wsparcia
Pracownik powinien zapewnić dziecku dotkniętemu przemocą domową wsparcie emocjonalne i pomoc w radzeniu sobie z trudnymi emocjami. Pracownicy powinni także stworzyć dziecku bezpieczne i przyjazne środowisko w podmiocie leczniczym.
W przypadku, gdy dziecko potrzebuje specjalistycznej pomocy, pracownicy powinni poinformować o tym Kierownika. Kierownik informuje o tej potrzebie pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego dla miejsca zamieszkania dziecka
III. Procedura bezpieczeństwa dziecka na terenie placówki
Gdy w placówce Samodzielnego Gminnego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Jaworzu dojdzie do używania wulgarnych słów, niekulturalnego zachowania, dewastacji i niszczenia mienia placówki, bójki, wymuszania oraz psychicznej agresji, należy:
– upomnienieć osobę przez pracownika w obecności innych osób
– pozyskać zobowiązanie osoby do naprawienia wyrządzonej szkody, poniesienia kosztów finansowych
– sporządzenie notatki ze zdarzenia,
– rozmowa wyjaśniającej
– poinformowanie policji.
– pracownik ma prawo zażądać zwrotu przywłaszczonej rzeczy, zażądać aby pokazał zawartość torby oraz kieszeni w obecności innego pracownika placówki.
IV. Procedura postępowania z agresywnym dzieckiem
1. W przypadku zaobserwowania (zgłoszenia przez innych) agresji (fizycznej, psychicznej, słownej) pracownik interweniujący przerywa to zachowanie.
2. Pracownik identyfikuje dzieci-pacjentów biorących udział w zdarzeniu (ofiara, agresor, świadek).
3. Pracownik przeprowadza rozmowę z pacjentem/pacjentami, w celu ustalenia okoliczności zdarzenia, udziela stosownych pouczeń.
4. Pracownik raportuje zdarzenie (opis zdarzenia, osoby uczestniczące, sprawca, poszkodowany, nazwisko osoby interweniującej wraz z podpisem itp.).
5. Pracownik informuje rodzica/opiekuna prawnego (o ile dotyczy) pacjenta-sprawcy zdarzenia, o zaistniałej sytuacji.
6.W przypadku zdarzenia o szczególnie drastycznym przebiegu (stwarzającego zagrożenie dla zdrowia lub życia) lub powtarzających się zdarzeń pracownik zobowiązany jest powiadomić o tym fakcie kierownika- wspólnie ustalają dalszy przebieg postępowania (m. in. rozważają możliwość udzielenia pacjentom pomocy psychologicznej lub poinformowania o zaistniałym zdarzeniu Policji).
V. Procedura współpracy z rodziną dziecka-pacjenta
Rodzina pacjenta ma prawo do bezpośredniego (spotkania) oraz pośrednio (mail, sms, poczta tradycyjna, telefon, komunikatory internetowe) z pracownikiem placówki.
Każde spotkanie z pracownikiem musi zostać wcześniej ustalone w terminie wskazanym przez placówkę. Pracownicy nie prowadzą rozmów z rodziną pacjenta bez ustalonego terminu spotkania.
Pracownicy powinni prowadzić ewidencję kontaktów oraz korespondencji z rodziną pacjenta
W sprawie skarg i wniosków organem właściwym do rozpoznania jest Kierownik placówki.
Rodzina w kontakcie z pracownikiem powinna przestrzegać zasad i regulaminu placówki.
VI. Procedura postępowania w sytuacji gdy na terenie placówki znajduje się osoba lub zwierzę zagrażające bezpieczeństwu dzieci
1. Ucieczka z zagrożonego rejonu drogą ewakuacji, poza rejon zagrożenia.
2. Ewakuacja tylko w przypadku bezpośredniej bliskości wyjścia, z dala od źródła zagrożeni
W przypadku zarządzenia ewakuacji:
– zostaw wszystkie swoje rzeczy w miejscu, gdzie się znajdują,
– korzystaj z wyznaczonej drogi ewakuacji,
– po drogach ewakuacyjnych poruszaj się szybko, unikaj blokowania ruchu, zatrzymywania się, czy też gwałtownego napierania na poruszających się z przodu.
Podczas ewakuacji:
– zachowaj ciszę, spokój, rozwagę,
– udzielaj pierwszej pomocy w miejscu bezpiecznym, jedynie wtedy, gdy nie ma to wpływu na własne bezpieczeństwo,
– ostrzegaj o niebezpieczeństwie,
3. W przypadku braku możliwości ewakuacji należy się ukryć lub zabarykadować w pomieszczeniu bezpiecznym.
Podczas działań służb ratowniczych:
– zachowaj spokój,
– jeżeli nie jesteś pewien, że to służby ratownicze nie otwieraj drzwi (służby zrobią to same)
– stosuj się do wszystkich poleceń służb,
– nie trzymaj nic w rękach,
– nie zadawaj pytań podczas ewakuacji,
– unikaj gwałtownych ruchów, alarmujących gestów itp.,
– poddaj się kontroli bezpieczeństwa,
– jeżeli posiadasz istotne informacje o napastnikach lub ofiarach, przekaż je służbom ratowniczym.
VII. Wypadek, któremu uległo dziecko w związku z czynnościami wykonywanymi na terenie podmiotu
Pracownik placówki powinien podjąć następujące kroki:
1. Zapewnia opiekę i udziela doraźnej pomocy medycznej.
2. Powiadamia kierownika placówki o nieszczęśliwym wypadku.
3. Jeśli zachodzi konieczność wzywa na miejsce lekarza.
4. Lekarz wystawia opinię stwierdzającą czy poszkodowane dziecko doznało ciężkich uszkodzeń ciała.
5. Sporządza notatkę służbową, w której opisuje przebieg zdarzenia.
6. Powiadamia inspektora BHP o zdarzeniu.
W razie wypadku powodującego ciężkie uszkodzenia ciała, wypadku zbiorowego lub śmiertelnego, kierownik podejmuje następujące kroki:
1. Zapewnia natychmiastową pomoc i opiekę poszkodowanemu dziecku
2. Zawiadamia o wypadku inspektora BHP, organ nadzorujący, Prokuraturę lub Policję.
3. Zabezpiecza miejsce wypadku.
4. Powołuje zespół powypadkowy, który ustala okoliczności i przyczyny wypadku i sporządza protokół powypadkowy.
5. Zatwierdza protokół podpisany przez zespół powypadkowy.
6. Doręcza niezwłocznie protokół PIP.
7. W przypadku zbiorowego zatrucia pokarmowego, powiadamia Stację Sanitarno – Epidemiologiczną.
VIII. Procedura postępowania w sytuacji zatrzymania przez policję na terenie podmiotu dziecka sprawcy czynu karalnego.
W sytuacji, która może wskazywać na popełnienie przez dziecko czynu karalnego, informacja jest niezwłocznie przekazywana do Kierownika podmiotu.
Kierownik placówki dokonuje wstępnej oceny sytuacji.
W przypadku uznania, że zachowanie dziecka może stanowić czyn karalny, kierownik niezwłocznie powiadamia odpowiednie służby, tj. policję.
Personel, działając zgodnie z instrukcjami policji, zabezpiecza miejsce zdarzenia oraz wszelkie potencjalne dowody.
Rodzice lub opiekunowie prawni dziecka, który jest podejrzany o popełnienie czynu karalnego, są niezwłocznie informowani o sytuacji przez Kierownika Samodzielnego Gminnego Zakładu Opieki Zdrowotmej w Jaworzu.
Personel współpracuje z policją, dostarczając wszelkich niezbędnych informacji, dokumentów i innych dowodów związanych z sytuacją.
Osoby, które były świadkami zdarzenia, mogą być przesłuchiwani przez policję w obecności pracowników lub innego upoważnionego przedstawiciela podmiotu.
Dziecko podejrzane o popełnienie czynu karalnego ma prawo do wsparcia psychologicznego.
kierownik zgłasza sprawę do odpowiednich jednostek dbając jednocześnie o ochronę prywatność dziecka oraz innych osób zaangażowanych w sprawę.
IX. Procedura postępowania w przypadku agresywnego zachowania pracownika wobec dziecka
Zgłoszenie incydentu:
a) Dziecko, które doświadczyło agresywnego zachowania ze strony pracownika, lub było świadkiem takiego zdarzenia, powinno niezwłocznie zgłosić się do pracownika podmiotu.
b) Wszelkie informacje są traktowane jako poufne!
Początkowe działania:
a) Osoba, której zgłoszono incydent, powinna zapewnić wsparcie dziecku, które doświadczyło agresji oraz uspokoić go.
b) Należy niezwłocznie poinformować Kierownika o zaistniałej sytuacji.
c) Kierownik jest odpowiedzialny za podjęcie dalszych kroków w sprawie zgłoszonego incydentu.
Może powołać zespół do zbadania sprawy, składający się z wyznaczonych pracowników.
Rozmowa z dzieckiem i pracownikiem:
a) Kierownik przeprowadza rozmowę z dzieckiem, który doświadczył agresji, w obecności zaufanej osoby (np. rodzic, psycholog).
b) Następnie kierownik przeprowadza rozmowę z pracownikiem oskarżonym o agresję.
Powiadomienie rodziców:
a) Rodzice dziecka są niezwłocznie informowani o zaistniałej sytuacji.
b) Kierownik konsultuje się z rodzicami w zakresie dalszych działań.
Wsparcie dla dziecka
a) Dziecku, który doświadczyło agresji, oferowane jest wsparcie psychologiczne
b) W miarę potrzeby dziecko może otrzymać wsparcie zewnętrzne.
Konsekwencje dla pracownika:
a) W zależności od wyników śledztwa oraz powagi zachowania pracownika, mogą zostać zastosowane różne konsekwencje, począwszy od oficjalnej rozmowy i upomnienia, aż po zawieszenie w obowiązkach lub zwolnienia z pracy.
b) Jeśli sytuacja jest na tyle poważna, Kierownik może podjąć decyzję o zgłoszeniu sprawy do odpowiednich organów, takich jak np. policja.
Monitoring sytuacji:
a) Kierownik wraz z pracownikami monitorują sytuację w podmiocie, aby zapobiec powtórzeniu się podobnych zdarzeń.
b) Pracownicy są regularnie szkoleni w zakresie komunikacji z dziećmi i odpowiedniego postępowania w trudnych sytuacjach.
X. Procedura składania zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka. Procedura zawiadamianie sądu opiekuńczego
Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka może złożyć każdy, kto posiada informacje o takim zdarzeniu. W tym celu można skontaktować się z:
• Policją
• Prokuraturą
Zawiadomienie można złożyć:
• ustnie – w formie rozmowy z funkcjonariuszem policji lub prokuratury
• pisemnie – w formie listu lub e-maila
Zawiadomienie ustne
W przypadku zawiadomienia ustnego należy podać jak najwięcej informacji o zdarzeniu, w tym:
• miejsce i czas zdarzenia
• osoby zaangażowane w zdarzenie
• rodzaj i charakter zdarzenia
Zawiadomienie pisemne
Zawiadomienie pisemne powinno zawierać następujące informacje:
• imię i nazwisko oraz adres zawiadamiającego
• miejsce i czas zdarzenia
• osoby zaangażowane w zdarzenie
• rodzaj i charakter zdarzenia
Wszczęcie postępowania
Po otrzymaniu zawiadomienia policja lub prokuratura dokona jego weryfikacji. Jeśli informacje zawarte w zawiadomieniu będą wskazywać na popełnienie przestępstwa, zostanie wszczęte postępowanie karne.
Procedura zawiadamiania sądu opiekuńczego
Kto może złożyć zawiadomienie?
Zawiadomienie o konieczności wszczęcia postępowania opiekuńczego może złożyć każdy, kto posiada informacje o zagrożeniu dobra dziecka. W tym celu można skontaktować się z:
• Sądem rodzinnym
• Ośrodkiem Pomocy Społecznej
• Miejskim Ośrodkiem Pomocy Rodzinie
• Rzecznikiem Praw Dziecka
Zawiadomienie można złożyć:
• ustnie – w formie rozmowy z pracownikiem sądu rodzinnego
• pisemnie – w formie listu lub e-maila
Po otrzymaniu zawiadomienia sąd rodzinny dokona jego weryfikacji. Jeśli informacje zawarte w zawiadomieniu będą wskazywać na konieczność wszczęcia postępowania opiekuńczego, zostanie ono wszczęte.
Wskazówki, które mogą pomóc w złożeniu zawiadomienia:
• Bądź konkretny i podaj jak najwięcej informacji.
• Bądź wiarygodny i podaj źródła swoich informacji.
• Bądź przygotowany na to, że możesz zostać poproszony o udział w postępowaniu.
Pamiętaj, że każde dziecko ma prawo do bezpieczeństwa i opieki. Jeśli podejrzewasz, że dziecko jest krzywdzone, nie wahaj się zgłosić tego odpowiednim organom.
XI. Zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania
Zasady udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania powinny być jasne i przejrzyste. Należy zapewnić rodzicom i opiekunom łatwy dostęp do standardów, aby mogli je zaznajomić się z nimi i stosować w praktyce.
Zasady udostępniania standardów rodzicom i opiekunom powinny obejmować następujące elementy:
• Dostępność
Należy zapewnić rodzicom i opiekunom dostęp do standardów w formie papierowej i elektronicznej. Standardy powinny być dostępne w miejscu, w którym rodzice i opiekunowie mogą się z nimi zapoznać, np. w placówce, w której dziecko przebywa lub na stronie internetowej placówki.
Standardy ochrony dzieci w formie elektronicznej
• Jasność
Standardy powinny być sformułowane w jasny i przejrzysty sposób, aby rodzice i opiekunowie mogli je łatwo zrozumieć. Należy unikać stosowania specjalistycznego języka, który może być niezrozumiały dla rodziców i opiekunów.
• Krótkość
Standardy powinny być krótkie i zwięzłe, aby rodzice i opiekunowie mogli je łatwo przeczytać i zapamiętać.
• Aktualizacja
Standardy powinny być regularnie aktualizowane, aby uwzględniać zmiany w przepisach prawa lub w praktyce.
Sposób udostępniania standardów rodzicom i opiekunom może obejmować następujące metody:
• Wywieszenie standardów w widocznym miejscu w placówce.
• Zamieszczenie standardów na stronie internetowej placówki.
• Udostępnienie w placówce.
Rodzice i opiekunowie powinni zostać poinformowani o możliwościach zapoznania się ze standardami ochrony dzieci. Należy zapewnić im również możliwość zadawania pytań i uzyskania wyjaśnień.
Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie byli świadomi standardów ochrony dzieci. Dzięki temu będą mogli aktywnie uczestniczyć w ochronie bezpieczeństwa i dobrobytu swoich dzieci.
XII. Procedura udostępniania dzieciom-pacjentom standardów do zapoznania się z nimi i ich stosowania
1. Określenie celu standardów
Wyjaśnienie, dlaczego standardy są ważne i jak mogą pomóc dzieciom w procesie leczenia.
2. Dostosowanie treści do wieku
Przygotowanie materiałów w języku dostępnym i zrozumiałym dla dzieci, uwzględniając ich wiek i poziom rozwoju.
Użycie ilustracji, animacji, które pomogą w zrozumieniu przekazywanych treści.
3. Zapewnienie dostępu do informacji
Umieszczenie standardów w łatwo dostępnych miejscach, np. w poczekalniach, na stronach internetowych przychodni
4. Włączenie rodziców i opiekunów w proces
Poinformowanie rodziców i opiekunów o standardach i zachęcenie ich do wspólnego zapoznawania się z nimi z dziećmi.
5. Stworzenie systemu wsparcia
Ustanowienie zespołu osób (np. pielęgniarki, psychologowie), które mogą pomagać dzieciom i ich rodzinom w zrozumieniu i stosowaniu standardów.
Zapewnienie możliwości zadawania pytań i wyrażania wątpliwości związanych ze standardami.
6. Monitorowanie i ocena
Regularne sprawdzanie, czy i jak standardy są rozumiane i stosowane przez dzieci oraz ich rodziny.
Zbieranie opinii i sugestii na temat ewentualnych modyfikacji czy ulepszeń.
7. Dostosowanie do indywidualnych potrzeb
Uwzględnienie specyficznych potrzeb zdrowotnych, kulturowych, językowych czy też emocjonalnych dzieci, tak aby każde z nich mogło skorzystać ze standardów.
8. Promocja standardów
Promowanie standardów jako elementu poprawiającego jakość opieki i leczenia, zarówno wśród personelu medycznego, jak i pacjentów oraz ich rodzin.
9. Szkolenie personelu
Zapewnienie personelowi szkoleń na temat sposobów komunikowania i edukowania dzieci i ich rodzin w zakresie standardów.
XIII. Standardy opracowane dla dzieci- pacjentów
1. Prawa Dziecka
Każde dziecko ma prawo do opieki zdrowotnej świadczonej z poszanowaniem jego godności, prywatności oraz z uwzględnieniem jego potrzeb emocjonalnych i fizycznych.
Dzieci mają prawo do otrzymywania informacji o swoim stanie zdrowia i planowanym leczeniu w sposób dostosowany do ich wieku i zdolności rozumienia.
2. Bezpieczeństwo Fizyczne
Prawo do zapewnienia bezpiecznego środowiska, wolnego od zagrożeń fizycznych, oraz implementacja środków zapobiegawczych minimalizujących ryzyko wypadków i zranień.
3. Ochrona przed Nadużyciami
Nie tolerujemy wszelkich form nadużycia, w tym przemocy fizycznej, emocjonalnej, seksualnej czy zaniedbania wobec dziecka
4. Poufność i Prywatność
Zapewnienie prywatności podczas badania i leczenia.
5. Wsparcie Emocjonalne i Psychologiczne
Wspłópraca z psychologiem.
6. Komunikacja i Informacja
Placówka ma obowiązek w zakresie:
Dostarczania informacji o leczeniu i opiece w sposób jasny, zrozumiały i dostosowany do wieku dziecka.
Aktywnego słuchanie i odpowiadanie na pytania i obawy dzieci.
Włączenia rodziców i opiekunów w proces opieki nad dzieckiem, zapewniając im wsparcie i informacje potrzebne do aktywnego udziału.
Szanowania roli rodziców jako głównych opiekunów i partnerów w procesie leczenia.
Regularnego monitorowania skuteczności i przestrzegania standardów ochrony dziecka.
Wdrażania poprawek i ulepszeń na podstawie opinii dzieci, rodziców oraz personelu.
Gwarancji, że wszystkie skargi będą traktowane poważnie, szybko rozpatrywane i będą miały konsekwencje.
XIV. Standardy ochrony małoletnich-wersja skrócona dla pacjentów
Czym są Standardy ochrony małoletnich?
Standardy ochrony małoletnich to zbiór zasad i procedur, które mają na celu ochronę dzieci przed krzywdzeniem, zaniedbaniem i wykorzystywaniem. Obowiązują one we wszystkich placówkach, w których przebywają dzieci, w tym w szpitalach, przychodniach i innych
placówkach służby zdrowia.
Dlaczego Standardy ochrony małoletnich są ważne?
Dzieci są szczególnie narażone na krzywdzenie, zaniedbanie i wykorzystywanie. Standardy ochrony małoletnich mają na celu stworzenie bezpiecznego środowiska dla dzieci i zapobieganie krzywdzeniu.
Co mogą zrobić pacjenci, aby chronić dzieci?
Pacjenci mogą pomóc w ochronie dzieci poprzez:
• Zwracanie uwagi na to, co dzieje się wokół nich.
• Zgłaszanie wszelkich podejrzanych zachowań.
• Bycie świadomym praw dziecka.
• Szanowanie dzieci i dorosłych.
Co robić, jeśli pacjent podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone?
Jeśli pacjent podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone, powinien jak najszybciej zgłosić to odpowiednim osobom. W placówce służby zdrowia należy zgłosić to lekarzowi, pielęgniarce lub innej osobie personelu medycznego. Można również zgłosić to na policję lub do Rzecznika Praw Dziecka.
Pamiętaj!
• Każde dziecko ma prawo do bezpieczeństwa.
• Krzywdzenie dziecka jest przestępstwem.
• Możesz pomóc w ochronie dzieci.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniem przestępczości na tle seksualnym i ochronie małoletnich
XV. Wersja skrócona Standardów Ochrony Małoletnich Samodzielnego GminnegoZakładu Opieki Zdrowtnej w Jaworzu
Jesteśmy przychodnią i chcemy, żebyś czuł się u nas dobrze i bezpiecznie.
Jeżeli cokolwiek Ci się nie podobało lub poczułeś się źle, możesz to przekazać do pielęgniarki Aliny Szczepańskiej lub napisać na mail: info@osrodekjaworze.com.
Na badania wchodzisz zawsze z mamą , tatą lub Twoim opiekunem. Oni mogą być przy Tobie zawsze.
Przed badaniem lekarz czy pielęgniarka wytłumaczy Ci co będzie robił i dlaczego.
Lekarzowi lub pielęgniarce możesz powiedziec wszystko, oni tu są żeby Ci pomóc. Wiedza o tym, co Ci dolega, czego się obawiasz lub wstydzisz, może być bardzo pomocna .
Każdy pracownik tej plcaówki jest otwarty na twoje pytania i chętnie na nie odpowie.
Nikt nie może na Ciebie krzyczeć, wyśmiewać Cię, dotykać Cię bez Twojej zgody lub fotografować.
Cokolwiek w Twoim życiu dzieje się źle- nie jesteś sam. To numery telefonów czynne całą dobę, do osbób , z którymi możesz śmiało porozmawiać:
Ogólnopolskie Pogotwie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie „Niebieska Linia” 800 120 002
Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży 116 111
Policja 112
Telefon zaufania dla dzieci i młodzieży : 116 111
Dziecięcy telefon zaufania prowadzony przez Rzecznika praw Dziecka : 800 12 12 12
Pamiętaj, że nie jesteś sam!